Μπιφόν, Ζορζ Λουί Λεκλέρκ ντε-

(Georges Luis Leclerc de Buffon, Μονμπάρ 1707 – Παρίσι 1788). Γάλλος φυσιοδίφης. Μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών σε ηλικία μόλις 26 ετών, τιμήθηκε με τον τίτλο του κόμη του Μπιφόν το 1771 για το επιστημονικό του έργο και για τη συμβολή του στον Βοτανικό Κήπο (Jardin des Plantes) του Παρισιού, που διηύθυνε επί πενήντα σχεδόν χρόνια. Στη μακρά αυτή περίοδο οργάνωσε τον Βοτανικό Κήπο, που αρχικά προοριζόταν για την καλλιέργεια και τη μελέτη των φαρμακευτικών φυτών, ως μεγάλο ίδρυμα φυσικών επιστημών, συγκεντρώνοντας εκεί συλλογές φυτών, ζώων, ορυκτών, πετρωμάτων, απολιθωμάτων, με αποτέλεσμα να τον κάνει ένα από τα πλουσιότερα μουσεία φυσικών επιστημών και ένα από τα ζωντανότερα κέντρα μελέτης και διδασκαλίας. Ο Μ. επιχείρησε τη συγκριτική μελέτη όλων των φυσικών επιστημών και διατύπωσε τις θεωρίες του σε ένα μνημειώδες έργο 36 τόμων, με τον τίτλο Γενική και ειδική Φυσική Ιστορία (1749 - 1804), που είχε κολοσσιαία διάδοση και έγινε πασίγνωστο για την αφθονία των πληροφοριών, τη σαφήνεια των περιγραφών, την κομψότητα και τη ζωντάνια του ύφους, κάνοντάς το προσιτό και ελκυστικό και στο μεγάλο κοινό. Ο Μ. δεν ήταν μόνο φυσιοδίφης αλλά και δάσκαλος, θεωρητικός και φιλόσοφος: εξέφρασε τις γνώμες του για τον τρόπο διδασκαλίας των φυσικών επιστημών σε μερικούς περίφημους ακαδημαϊκούς λόγους του και διατύπωσε τις θεωρίες του περί ενιαίας ερμηνείας των φαινομένων της φύσης, περί της καταγωγής των ειδών, περί της επίδρασης του περιβάλλοντος και περί του σχηματισμού του φλοιού της Γης σε διάφορους τόμους του μεγάλου του έργου όπως Η Ιστορία της Γης, Η Ιστορία των ζώων, Η Ιστορία του ανθρώπου και Οι εποχές της φύσης. Περισσότερο περιγραφικοί είναι οι τόμοι του για τα τετράποδα, τα ορυκτά και τα πτηνά. Το έργο του συμπληρώθηκε αργότερα από μαθητές και οπαδούς του, που πρόσθεσαν τις ιστορίες των ερπετών, των ψαριών, των φυτών, των μαλακίων, των εντόμων κλπ., ώστε να σχηματιστεί η μεγαλύτερη εγκυκλοπαίδεια φυσικής ιστορίας που δημοσιεύθηκε κατά τα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα.